انگشت نگاری ویزای شینگن درخواست پناهندگی را غیر ممکن می کنند

انگشت نگاری ویزای شینگن درخواست پناهندگی را غیر ممکن می کنند

 دریافت ویزای شنگن یکی از راههایی است که پناهجویان خود را به اروپا رسانده و درخواست پناهندگی میدهند. بسیاری از پناهجویان از قانونی دابلین که اساسا با هدف هماهنگی و تقسیم وظایف بین کشورهای عضو اتحادیه اروپا در پذیرش متقاضیان پناهندگی است اطلاعات کم یا ناقصی دارند که این ضعف اطلاعاتی در موارد زیادی باعث بروز مشکلات جدی برای پناهجویان میشود.
نکته مهم در قانون دابلین این است که هر پناهجویی که بطور قانونی وارد اروپا میشود باید در اولین کشور اروپایی ورود میکند درخواست پناهندگی خود را ارائه دهد. چنانچه این پناهجو از اولین کشور اروپایی عبور کرده و خود را به کشور دیگری برساند و ان کشور مطلع شود که کشور اول پناهجو کشور دیگری بوده براساس این قانون او را به کشور اول اروپایی ورود بازمیگردانند.

مورد دوم این است که کسانی که با ویزای یک کشور اروپایی به اروپا ورود میکنند باید در همان کشوری که ویزا گرفته اند درخواست پناهندگی خود را ارائه دهند. اگر این افراد به کشور دیگری رفته یا اطلاعات مربوط به ویزای خود را مخفی کنند اداره مهاجرت از طریق سیستم اطلاعات ثبت داده های ویزای شنگن و از طریق انگشت نگاری هویت و مشخصات پناهجو را پیدا کرده و براساس قانون دوبلین او را به همان کشوری که ویزا دریافت کرده بازمیگردانند.

از سپتامبر ۲۰۱۲ سیستم ارائه ویزاهای اروپا در ایران از طریق انگشت نگاری انجام میگیرد. با این سیستم دولتهای اروپایی در یک ثانیه میتوانند متوجه شوند که فرد پناهجو قبلا کجا درخواست ویزا کرده بوده و بر اساس قانون دابلین تلاش برای بازگرداندن آنها به کشور دریافت کننده ویزا را با شدت و سرعت انجام میدهند.